Ο Ρατσισμός με την δική μου μάτια
Ο Ρατσισμός άραγε τι είναι; Ξέρω ή όχι;
Γιατί υπάρχει τόσα χρόνια; Τόσες εποχές και αιώνες;
Μήπως φταίω; Μήπως φταίω και εγώ;
«Φοβάμαι» η λέξη που με καθορίζει.
Θα βρω αύριο κάποιον να μου εκφράσει τις αντιλήψεις του ;
«Φοβάμαι» για το αύριο , για το τώρα , μα φοβάμαι και θα φοβάμαι για πάντα
για το τι και για το πως θα το ζήσω.
Τι άραγε θα κάνω;
Θα το ανεχτώ ή θα αντιδράσω;σκέφτομαι τόσο μπερδεύομαι ,
όσο βλέπω ο ρατσισμός να μην σταματά ,
τόσο στεναχωριέμαι για αυτούς που το πράττουν .
Άραγε τι σκέφτονται; Μήπως δεν έχουν αισθήματα;
Από την άλλη τα θύματα γιατί δεν αντιδρούν;
Μήπως θεωρούν ότι είναι κατώτεροι;
Μήπως νιώθουν ότι φταίνε;
Άραγε γιατί να υπάρχει ο ρατσισμός;
Ποιος θα μου δώσει απαντήσεις και ελπίδες;
Ασπασία Νικολαϊδου Α2
Ασπασία Νικολαϊδου, Αγάπη
Αγάπη είναι το να ζεις ,
είναι το να νοιάζεσαι .
Αγάπη βρίσκεις δίπλα σου
στις καρδιές των ανθρώπων .
Αγάπη υπάρχει στον ουρανό ,
αγάπη υπάρχει σε κάθε σπιτικό .
Αγάπη είναι το να ζεις !
Η αγάπη είναι μυστήριο .
Η αγάπη είναι σκέψη .
Είναι απέραντη μα
και απερίσκεπτη .
Αγάπη είναι η ζωή !
Η αγάπη πάει προς τον θεό ,
προς την καρδιά και το μυαλό .
Η αγάπη εκφράζεται μα και πνίγεται συνάμα .
Η αγάπη είναι σύννεφο που πλέει
κάτω από θάλασσες και ουρανούς .
Αγάπη είναι η ζωή !
Αγάπη βρίσκω εδώ και εκεί .
Αγάπη βρίσκω παντού .
Να γιατί μπορώ να τραγουδώ !!
Αγάπη είναι η ζωή
που παίρνει την κόλαση
και την κάνει παράδεισο.
Η αγάπη είναι για εσένα , τον συνάνθρωπο .
Η αγάπη είναι το ωραιότερο ποίημα !!!
Σε έναν κόσμο φτιαγμένο από σκοτάδι, τυλίχτηκα σφιχτά για να χωρέσω στη κυψέλη του μυαλού μου,
αναζητώντας το φως όπως ο Ίκαρος με τα κέρινα φτερά του.
Ύστερα όμως από ώρα τα δικά μου φτερά άρχισαν να λιώνουν.
Ρίγος βαθύ κατέβαλε την ψυχή μου. Ούρλιαζα με την φωνή της. Πονούσα!
Υπήρχε πόνος εκεί.
Φοβόμουν!
Μετά από λίγο είδα το φως. Με άγγιξε με ένα χάδι στοργής. Με ζέστανε με την πνοή του.
Άνοιξα τα χέρια μου και το αγκάλιασα σφιχτά. Δεν το άφησα να μου ξεφύγει.
Άνοιξα τα μάτια μου και είδα ότι πλέον δεν ήταν τόσο σκοτεινός ο κόσμος μου.
Όταν μετά από καιρό αναζήτησης και πόνου κατάφερα να βρω κάτι που είχα χάσει καιρό πριν.
Κάτι που μου έλειπε.
Κάτι μοναδικό.
Κατάφερα να βρω τον χαμένο μου εαυτό!
(Μία μαθήτρια της Α' Λυκείου)
