Η δύναμη βρίσκεται στις διαφορές, όχι στις ομοιότητες...
Με αφορμή τη θεατρική παράσταση που παρακολουθήσαμε στο Πολιτιστικό Κέντρο του τόπου μας στις 18 Οκτωβρίου από μια εναλλακτική θεατρική ομάδα τους "Εν Δυνάμει"- μια ομάδα πολλά υποσχόμενων νέων οι οποίοι έχουν ο καθένας τη δική του διαφορετικότητα, αποφάσισα να συντάξω το επακόλουθο κείμενο με σκοπό να επικροτήσω, αλλά και να υποστηρίξω αυτή τους την πρωτοτυπία!
Η Χάρις, ο Μιχάλης, ο Ηλίας, η Δανάη, ο Παναγιώτης και η Σαρία μέσα από αυτή την καθηλωτική για όλους παράσταση προσπάθησαν να μας περάσουν υπέροχα μηνύματα, να μας προβληματίσουν και να κεντρίσουν το ενδιαφέρον μας για θέματα ιδιαίτερα σημαντικά!
Η ομάδα αυτή προτίμησε να κάνει την διαφορά έναντι των υπολοίπων με την κίνηση, τον ήχο, τις παύσεις, τον χαρούμενο ρυθμό, την αισιόδοξη μουσική και την εξαίσια χωρίς προσποίηση και με φυσικότητα ηθοποιία τους. Η υποβλητική μουσική, τα άμεσα μηνύματά τους για την αγάπη, η ευφυής σύνδεση με τα Χριστούγεννα, η εμπνευσμένη ενδυμασία τους, αλλά και η τα λιτά σκηνικά που όμως συνεχώς άλλαζαν και δημιουργούσαν εικόνες ήταν σίγουρα μερικοί από τους λόγους που κράτησαν αδιάλειπτη την προσοχή των θεατών, και απόλυτη την ησυχία μέσα στο θέατρο. Συνεχίζοντας, μπορεί η γλώσσα να ήταν δύσκολη σε ορισμένα σημεία, και τα παραδείγματα ορισμένες φορές υπερβολικά, όμως όλη αυτή η ιστορία δεν ήταν μόνο ένας καλοστημένος μύθος του Παπαδιαμάντη, αλλά και αληθινές καθημερινές υποθέσεις με εκπληκτική μετακίνηση στο πραγματικό και στον ιστορικό χρόνο.
Οι χαρακτήρες, όπως τους ανέδειξε η σκηνοθέτης, δεν ταυτίζονταν με ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, αντιθέτως προσπαθούσαν να καλύψουν ένα ευρύ φάσμα περιπτώσεων με σκοπό την προσωπική αναζήτηση των θεατών. Η παράσταση ολοκληρώθηκε με έναν πολύ δυνατό μονόλογο με αναφορά σε πραγματικά περιστατικά βίας από την ελληνική επικαιρότητα, όπως το περιστατικό σωματικής και λεκτικής βίας κατά του φοιτητή Βαγγέλη Γιακουμάκη.
Πρωτότυπη, ενδιαφέρουσα και αξιοσημείωτη η συζήτηση που αναπτύχθηκε μετά το πέρας της παράστασης με τους ηθοποιούς. Προσηνείς και επικοινωνιακοί απάντησαν στις ερωτήσεις των παιδιών και φώτισαν τους στόχους της παράστασης.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω το κλιμάκιο του Δήμου μας γι' αυτήν την εξαίσια πρωτοβουλία που έλαβε σε συνεργασία με τον Διευθυντή του σχολείου μας, επειδή μας έδωσαν αυτή τη μοναδική ευκαιρία. Ελπίζω κάποια στιγμή η ανθρώπινη διαφορετικότητα να αντιμετωπίζεται ως κάτι φυσικό και όχι ως κάτι παρείσακτο και περιθωριοποιημένο.
